Scenariusz otwarcia pracowni komputerowej dla przedszkolaków zrzeszonych w kółku komputerowym "KOMPUTEREK”

1. POWITANIE:

Miłych słuchaczy pięknie witamy, do wspólnej zabawy was zapraszamy. Za chwileczkę na tej scenie będzie komputerowe przedstawienie.

[Pozostałe dzieci wchodzą do sali w rytm muzyki relaksacyjnej i ustawiają się w półkolu.]

Dziecko 1: Komputeroludek przed ekranem siedzi.

Dziecko 2: I nie widzą go koledzy, nie widzą sąsiedzi.

[Woła mama]
Mama: Komputeroludku! Chodź tu! Pomóż mi w ogródku!

Dziecko 3: Proszę pani! O tej porze, on siedzi przy monitorze.

Mama: No tak! Rano czy wieczorem - on siedzi przed monitorem. Dzieci bawią się na dworze, a on bawić się nie może...

Dziecko 4: Mógłby przecież wyjść na chwilę. Ale nie chce. No i tyle!

Dzieci (razem): A my poprosimy wiatr, żeby do pokoju wpadł, żeby wymiótł Komputeroludka, na zabawę do ogródka.

Komputeroludek: Ojej! Jaki piękny świat! Słońce świeci, pachnie kwiat... A ja tak się zasiedziałem, że o wszystkim zapomniałem.

Komputeroludek: Cześć chłopaki, a dziewczętom ukłon składam!

Dziecko 1: Kto to taki?

Komputeroludek: Jestem gościem.

Dziecko 2: Niech gość siada.

Dziecko 3: Skąd gość przyszedł?

Dziecko 4: Czemu do nas?

Dziecko 5: W jakiej sprawie?

Komputeroludek: Zaraz wam się wytłumaczę i przedstawię.

[Komputeroludek o sobie:]
Jestem Komputeroludkiem, miłym czarodziejem, każdy na mój widok cieszy się i śmieje. Czy to środa czy niedziela, każdy chce mieć przyjaciela.

2. Piosenka „Mój kolega komputer”.

Komputeroludek: Szukam dzieci, które lubią zabawy z komputerem. Czy wiecie, gdzie mogę je spotkać?

Dzieci chórem odpowiadają: To my!

Komputeroludek: Bardzo się cieszę, że was znalazłem. Organizuję kurs i od dłuższego czasu szukam małych mistrzów obsługi komputera.

Dzieci chórem: Zaczynajmy więc!

Dziecko 6: Pierwsza część kursu zawiera funkcjonowanie komputera; bo komputer pisze, liczy, w szachy gra i pamięć ćwiczy.

Dziecko 7: Wystąpię tu w roli komputera, co wiele ciekawych części zawiera.

Dziecko 8: Piękny obraz ci utworzę na mym małym monitorze.

Dziecko 9: Klawiatura dotyk czuje i znaki ci podyktuje.

Dziecko 10: Myszka ręce twej pozwala, by mój ekran przeszukała. Wystarczy, że myszką robisz klik, klik, a program nauczy cię liczenia w mig.

Dziecko 11: A drukarka na papierze pisze to, co jej powierzę.

Dziecko 12: Karta dźwięku plus głośniki dadzą brzmienie głosu i muzyki.

Dziecko 13: Dyskietki służą do tego byś mógł dane wziąć kolego.

Dziecko 14: Daje mi możliwość modem, gdy chcę dzwonić telefonem.

Dziecko 15: Dzięki skanerowi zaś potrafię, odczytać rysunek lub fotografię.

Komputeroludek: Druga część kursu zawiera zastosowanie komputera.

Dziecko 16: Komputer jest to po prostu niezbyt duża skrzynka - może ją obsługiwać chłopiec lub dziewczynka. Jego pamięć jest dobra i duża, a cel jeden: najlepiej ci służyć.

Dziecko 17: Wierzcie mi, choć z pewnością wszyscy to wiecie komputerów używa się na całym świecie.

Dziecko 18: Jeśli chcesz, by ciebie usłyszał, zagraj proszę na jego klawiszach. Zrobi wszystko, czego sobie życzysz: będzie bawił, rysował i liczył...

Dziecko 19: Ucząc się dalej zrozumiałem wnet, dlaczego tak ważny jest Internet.
Wiele komputerów na całym świecie jest związanych w INTERNECIE. By należeć do tej elity potrzebne są modemy, kable i satelity.

Dzieci razem:
Dziś spełniają się marzenia siądźmy, więc do komputera.
Bo komputer w szachy gra i pamięć ćwiczy.
Tato, mamo, przyjrzyj się tej sprawie...
Chcę się uczyć, chcę się uczyć przy zabawie!

Dziecko 20. Nasz kurs skończył się niestety - do zabawy każdy skory. I zupełnie nikt nie słyszy jak biegają sobie myszy!

[Wbiegają z piskiem myszy]: Ale akcja, ale akcja wielki sukces i atrakcja. Mamy teraz nową pracownię komputerową. Ale żebyście mogli do niej wejść musicie obiecać Komputeroludkowi, że:

Tekst ślubowania: [czyta jedna z myszek]
1. W pracowni komputerowej będziecie wykonywali tylko polecenia pani. Obiecujecie?
2. Nie będziecie włączać i wyłączać komputera bez pozwolenia. Obiecujecie?
3. Będziecie dbać o sprzęt w pracowni komputerowej. Obiecujecie?
4. Po skończonych zajęciach zawsze będziecie zostawiać po sobie porządek. Obiecujecie?
5. Godnie i z dumą będziecie nosili miano Komputeroludka. Obiecujecie?

Na dowód tego, że zostaliście przyjęci do grona przyjaciół, Komputeroludka otrzymacie w prezencie upominki.

Myszy wołają: Komputeroludek uczniem małym jest, zna komputer doskonale wzdłuż i wszerz.

Mysz 1: My się już z Wami żegnamy prezenty wam zostawiamy.

Mysz 2: A teraz Komputeroludku zapraszamy Ciebie i naszych gości do pracowni komputerowej. Wszyscy zobaczą, jak wspaniale ona wygląda.

(Myszy, Komputeroludek, dzieci z punktu przedszkolnego i goście idą przeciąć wstęgę do pracowni komputerowej. Dzieci z punktu przedszkolnego otrzymują w prezencie gumki myszki.)

Scenariusz przedstawienia opracowały:
Anna Andrzejczuk i Magdalena Chudzicka

ZESPÓŁ PLACÓWEK OŚWIATOWYCH
im. Batalionów Chłopskich w Terpentynie
Gmina Dzierzkowice, woj. lubelskie
http://www.zpo-terpentyna.lubelskie.ehost.pl/