„Motyle”Wanda Chotomska

W szarych miastach
szary beton, szary asfalt.
W szarych miastach
szare dymy aż do nieba.
Nie ma miejsca dla motyli
w szarych miastach,
a tak mało, tak niewiele im potrzeba.
Taki motyl
to ma skromne wymagania
nie je masła
ani mięsa, ani chleba,
nie potrzeba mu mieszkania
i ubrania, i
inwestować w niego wcale nie potrzeba.
Ludzie mówią,
że to tylko zwykły owad,
a to przecież
do krainy czarów bilet,
wstęp do bajki
i przygoda kolorowa,
więc pomyślcie o motylach choć przez chwilę.
Dla motyli
trzeba miejsce zrobić w miastach
i odkurzyć zakurzony błękit nieba,
żeby słońcem i kwiatami
zakwitł asfalt,
tylko tyle i nic więcej już nie trzeba.

„Motyl” Wanda Chotomska


Jednemu panu ze skwerku
motyl siadł na gazecie.
A pan powiedział ponuro:
- I po co to komu na świecie?
Ani to z pierza, ani z mięsa,
z kwiatka na kwiatek się wałęsa,
na kotlet to się nie nadaje,
nie znosi tak jak kura jajek,
choćbyś i w ulu go zamykał,
nie da ci miodu do piernika,
nie daje mleka tak jak krowy
i jakiś taki - za kolorowy...

A dwaj poeci, patrząc,
jak motyl skrzydła rozchyla,
bardzo cichutkim szeptem
szepnęli do motyla:
- Gdyby nie było motyli,
my byśmy je wymyślili.
I chronili przed tym panem,
chronili!

„Motylek”
Motylek lekki fruwa nad łąką
w dole są kwiaty w górze jest słonko.
Motylek lekki w trawie się błąka
myśli że kwiaty to małe słonka.
Fru fru, fiu fiu, wesoło, wesoło mu.
Fru fru, fiu fiu, wesoło, wesoło mu.
Motylek lekki fruwa nad łąką
w dole są kwiaty w górze jest słonko.
Motylek lekki fruwa nad światem
myśli że słońce jest dużym kwiatem.
Fru fru, fiu fiu, wesoło, wesoło mu.
Fru fru, fiu fiu, wesoło, wesoło mu.







„My jesteśmy motylkami”
My jesteśmy motylkami,
Kolorowe skrzydła mamy.
I fruwamy tu i tam,
Gdzie słoneczko świeci nam
I na dół i w górę, z kwiatka na kwiatek,
Tu z przodu stokrotka, a z tyłu bławatek.
Więc lecę radośnie to tu i tam,
Bo skrzydełka przecież mam.
My motylki tak już mamy,
że latamy nad łąkami.
Możesz z nami lecieć też
jeśli tylko tego chcesz.
I na dół i w górę, z kwiatka na kwiatek,
Tu z przodu stokrotka, a z tyłu bławatek.
Więc lecę radośnie to tu i tam,
Bo skrzydełka przecież mam.

„Motyl”

Narysuję długi odwłok
Przy nim skrzydło niczym obłok
Jeszcze jedno skrzydło dam
Główkę, czółka i motylka małego mam

Wezmę pędzel oraz farby
Jakież piękne mój motyl ma barwy
Niczym tęcza siadł na kwiatku
Pomaluj jeszcze ze mną tatku.

Pierwszy motyl, to cytrynek mały
Drugi średni gdzieś sfrunął wysoko
Trzeci duży w plamki cały,
A ten czwarty ma na skrzydłach pawie oko.

Tych motyli coraz więcej
Z prawej strony, z lewej strony
Hen do góry frunął jeden a na dole dwa zostały.

„Motyle” muzyka i tekst: Bożena Forma
Tańczą motyle tańczą na łące
a razem z nimi kwiaty pachnące.
Ref:
Słoneczko z góry uśmiecha się
ciepłym promykiem ogrzeje cię.
Słoneczko z góry uśmiecha się
ciepłym promykiem ogrzeje cię.

Kwiaty motylom ukłon składają
w małych kółeczkach się obracają.
Ref:
Słoneczko z góry uśmiecha się
ciepłym promykiem ogrzeje cię.
Słoneczko z góry uśmiecha się
ciepłym promykiem ogrzeje cię.

Skrzydła motylom w słońcu się mienią
żółtym kolorem piękną czerwienią.
Ref:
Słoneczko z góry uśmiecha się
ciepłym promykiem ogrzeje cię.
Słoneczko z góry uśmiecha się
ciepłym promykiem ogrzeje cię.

Monika Pik