Każda babcia była małą dziewczynką,
Każdy dziadek biegał kiedyś za piłką.
Chodzili do szkoły, potem dorastali,
Mieli piękne marzenia, ciężko pracowali.
Wychowali swoje dzieci,
A czas, leci, leci…
Dzisiaj na pociechę mają,
Wnuki, które ich kochają…

Babcia i dziadek, to najukochańsze, najcieplejsze i najbliższe osoby po rodzicach dla naszych dzieci. Z okazji Ich święta, które przypada na 21 i 22 stycznia, dzieci z grupy II „Motylki” przygotowały specjalny program, którym chciały podziękować za miłość, opiekę, kołysanki czy po prostu to, co dzieci lubią najbardziej - rozpieszczanie.

Dzieci dużo wcześniej zaczęły się przygotowywać do tego wydarzenia. Uczyły się piosenek i wierszy, przygotowywały prezenty, poznawały nowe zabawy. Wspólnie również przygotowywały z nami dekorację na sali.

Wreszcie długo oczekiwany dzień nadszedł. Goście tłumnie wchodzili do naszej grupy, a każdy z daleka wypatrywał swojego wnuka.
Po krótkim powitaniu na scenę weszli „mali aktorzy” jako aniołki, pasterze, zwierzątka. Byli również Trzej Królowie. Przedstawienie jasełek miało być wielką niespodzianką dla naszych dziadków. I tak się stało. Wszyscy z wielkim wzruszeniem oglądali swoje pociechy w tak niecodziennej roli. A dzieci starały się jak nigdy dotąd. Mówiły głośno swoje role do prawdziwego mikrofonu, pięknie, śpiewały kolędy, ale też z ciekawością wyszukiwały swoich dziadków w tłumie gości.

Jednak to nie był koniec występów. W drugiej części dzieci śpiewały piosenki i recytowały wiersze dla babć i dziadków, a następnie zaprosiły swoich najbliższych do wspólnej zabaw, zabaw z Ich dzieciństwa.

Oczywiście nie był to koniec niespodzianek, ponieważ nasze maluszki przygotowały prezenty, które po wszystkich występach i zabawach wręczyły swoim najbliższym, składając przy tym życzenia prosto z serduszka płynące. Babcie otrzymały kolorowe korale, a dziadkowie zdjęcie wnuka w pięknej rameczce.

Pamiątkowe zdjęcia, które robili dziadkowie podczas całego występu, będą miały szczególne znaczenie, ponieważ było to pierwsze spotkanie Dziadków z wnukami w naszym Przedszkolu.

Po tych wzruszających chwilach nadszedł czas na słodki poczęstunek, miłe rozmowy, wspólne przytulania się. Dzieci nie zapomniały pokazać babciom swojej sali, pochwalić się rysunkami, zabawkami. Czas szybko upłynął w przyjemnej i miłej atmosferze, jednak trzeba było pożegnać gości. Nie było to łatwe, ponieważ ani babcie z dziadkami nie bardzo chciały się z nami pożegnać, ani też dzieci nie chciały się z Nimi rozstać .
Wspólnie ustaliliśmy, że w przyszłym roku również się spotykamy i bawimy się tak doskonale jak to było w tym roku.

Lucyna Opido
Nauczycielka Samorządowego Przedszkola nr 5 w Krakowie